Choroba Hashimoto (nazwa pochodzi od japońskiego chirurga, który prowadził badania pod tym kątem), o której coraz częściej słyszymy, to przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy. Nieprawidłowo działający system immunologiczny wytwarza przeciwdziała, które walczą z gruczołem ni tarczycy. Oznacza to, że u chorych organizm, zamiast bronić się przed stanami zapalnymi, sam je wytwarza. Jest to choroba autoimmunologiczna. Taki przewlekły stan zapalny tarczycy, który jest niebolesny, może trwać, w fazieezdiagnozowanej przez lata. W niektórych przypadkach, stopień zniszczenia tarczycy jest tak duży, że nie wytwarza ona w ogóle hormonów lub zmniejsza ich produkcję.
Jakie objawy powinny Cię niepokoić?
Choroba ta jest trudna do zdiagnozowania. Jej przebieg może być bezobjawowy, bezbolesny, a schorzenie może się rozwijać latami. Zazwyczaj do jej zdiagnozowania dochodzi w wyniku badań okresowych, czy profilaktycznych, w wyniku których zauważono powiększony gruczoł tarczycy, guzy na nim lub niedobór hormonów. W początkowej fazie tarczyca może być powiększona, dalszy przebieg schorzenia powoduje jej zanik. Pogłębione badania w kierunku wykrycia Hashimoto daje pewność.
Do objawów, które mogą nas zaniepokoić należą między innymi:
– ciągłe uczucie zimna,
– senność, zmęczenie, apatia,
– depresja, stany obniżonego nastroju,
– zapominanie, brak koncentracji,
– zaburzenia masy ciała,
– obstrukcje,
– nadciśnienie tętnicze,
– blady kolor skóry, jej suchość,
– nieregularne cykle miesiączkowe,
– problemy z zajściem w ciążę.
Do końca nie ma jasności, co jest powodem zachorowań. Badania mogą wskazywać, że choroba ma podłoże genetyczne. Na pewno bardziej narażone na tę dolegliwość są osoby żyjące w przewlekłym stresie, te, które nie mają stałego cyklu snu, mają problemy emocjonalne i niewłaściwą dietę. Niepokojące jest to, że pęd dzisiejszego świata wskazuje na to ,że większość z nas prowadzi właśnie taki tryb życia.
Jak zbadać się od kątem Hashimoto?
1. Podstawą diagnostyki są badania hormonalne wykonywane w laboratorium. Lekarz prowadzący, po uzyskaniu wszelkich informacji i zebraniu wywiadu medycznego, w momencie kiedy widzi wskazania, kieruje na takie badania. Zleca się wtedy oznaczenie stężenia TSH we krwi. Wykonywane jest również USG tarczycy, w celu stwierdzenia jej rozmiarów i występowania ewentualnych guzów.
2. Kolejnym krokiem jest oznaczenie z krwi stężenia przeciwciał przeciwtarczycowych, a zwłaszcza przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO) lub przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG).
Leczenie
Terapia polega głównie na przyjmowaniu leków hormonalnych. Schorzenie nie jest chorobą uleczalna, przyjmowanie medykamentów zmniejsza objawy i poprawia komfort życia. Niektórzy pacjenci decydują się na restrykcyjne diety bez laktozy i glutenu.
O wszystkich niepokojących objawach poinformuj lekarza prowadzącego lub endokrynologa!